- Monday, 03 September 2012
- Samlee Plianbangchang
បណ្តា ប្រទេសនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍កំពុងតែមានកំណើនសេដ្ឋកិច្ចដែលមិន ធ្លាប់មានពីមុនមក បើទោះបីជាសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកមានអស្ថិរភាពក៏ដោយ។
ដើម្បីអាច រក្សានិន្នាការនៃកំណើននេះបាន បណ្តាប្រទេសទាំងនោះចាំបាច់ត្រូវធ្វើយ៉ាងណាឲ្យពលរដ្ឋរបស់ ខ្លួន មានសុខភាពល្អ ជាពិសេសគឺកុមារ។ ទោះជាយ៉ាងណា អត្រាស្លាប់នៃកុមារ អាយុក្រោម ៥ ឆ្នាំខ្ពស់ គំរាមកំហែងដល់ការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចទាំងមូលនៃតំបន់នេះ។ កុមារប្រហែល ១០ លាននាក់ ក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ស្ថិតក្នុងហានិភ័យខ្ពស់ចំពោះជំងឺនានាដូចជា ជំងឺកញ្ជ្រឹល ជំងឺខាន់ស្លាក់ ជំងឺក្អកខ្លាំង ដែលជំងឺទាំងអស់នេះ សុទ្ធតែអាចបង្ការបាន តាមរយៈការចាក់វ៉ាក់សាំង។
ដូច្នេះ មូលហេតុអ្វីបានជាតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ទុកចោលកុមារច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់បែបនេះ? សូម្បីតែក្នុងបណ្តាប្រទេសដែលមានអត្រាចាក់ថ្នាំវ៉ាក់សាំង ៩០ ភាគរយក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែបញ្ហាប្រឈមនោះគឺសមភាព។ កុមារដែលស្ថិតខាងក្រៅខែលការពារដោយវ៉ាក់សាំង តែងតែមានជីវភាពក្រីក្រ និងបាត់បង់ឱកាស។ កុមារទាំងនេះ ងាយរងគ្រោះមានជំងឺ ដោយសារអាហារជីវជាតិមិនល្អ ការរស់នៅគ្មានអនាម័យ និងគុណភាពទឹកមិនល្អ។ នៅពេលពួកគេឈឺ ថ្លៃចំណាយព្យាបាលធ្វើឲ្យគ្រួសារកាន់តែក្រីក្រថែមទៀត។ ឪពុកម្តាយ ដែលធ្វើការពេលថ្ងៃ ត្រូវមើលថែទាំកូនដែលកំពុងឈឺ ខណៈពេលដែលពួកគេប្រើប្រាស់ប្រាក់សន្សំរបស់ខ្លួនអស់ និងមិនអាចរកប្រាក់ចំណូលប្រចាំថ្ងៃបាន ជាហេតុរុញច្រានពួកគេឲ្យធ្លាក់ចូលក្នុងភាពក្រីក្រកាន់តែ ជ្រៅទៅៗ។
ការចាក់ថ្នាំវ៉ាក់សាំងជាអន្តរាគមន៍ សុខាភិបាល ដែលចំណាយតិចបំផុតមួយ ដែលអាចបង្ការកុមាររាប់លាននាក់កុំឲ្យឈឺ និងបញ្ចៀសការស្លាប់។
នៅពេលប្រទេសនានា ផ្តោតលើអ្នកក្រីក្រីបំផុត ក្នុងចំណោមអ្នកក្រីក្រ ហើយចាក់ថ្នាំវ៉ាក់សាំងដល់កុមារ ដែលបាត់បង់ឱកាស ប្រទេសទាំងនោះ នឹងទទួលបានផលសង្គមកិច្ចនិងសេដ្ឋកិច្ច។
បើទោះបីជា មូលហេតុមួយចំនួនដែលធ្វើឲ្យកុមារមិនទទួលបានថ្នាំវ៉ាក់សាំង មានលក្ខណៈដូចគ្នាចំពោះប្រទេសទាំងអស់ ប្រទេសនីមួយៗ មានបញ្ហាប្រឈមពិសេសរបស់ខ្លួន ហើយត្រូវរកវិធីសាស្រ្តផ្ទាល់ខ្លួន ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានោះ។ ចាំបាច់ត្រូវសម្រួលការផ្តល់សេវាសុខាភិបាល ដើម្បីឲ្យអ្នករកចំណូលប្រចាំថ្ងៃ អាចនាំកុមារ មកចាក់ថ្នាំវ៉ាក់សាំងបាន ដោយពួកគេ មិនបាត់បង់ប្រាក់ចំណូលរបស់ខ្លួនឡើយ។ ការបង្កើនចំនួនមណ្ឌលចាក់ថ្នាំវ៉ាក់សាំង និងភាពញឹកញាប់ នៃពេលវេលាចាក់ថ្នាំវ៉ាក់សាំង ព្រមទាំងការពង្រឹងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ដូចជាការរក្សាថ្នាំវ៉ាក់សាំង ឲ្យត្រជាក់ និងការដឹកជញ្ជូននឹងជួយប្រទេសនានាឲ្យសម្រេចបាននូវគោលដៅចាក់ ថ្នាំវ៉ាក់សាំងរបស់ខ្លួន។
ដោយយល់ដឹងអំពីផលប៉ះពាល់នៃ គម្លាតសមភាពនេះ មកលើការចាក់ថ្នាំវ៉ាក់សាំងលើកុមារ ប្រទេសទាំង ១១ នៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍របស់អង្គការសុខភាពពិភពលោក បានសម្រេចចិត្តផ្តោតកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ខ្លួន លើកុមារក្នុងតំបន់ ដែលការចាក់ថ្នាំវ៉ាក់សាំងស្ថិតក្រោម ៨០ ភាគរយ។ ជម្លោះ និងអំពើហិង្សា បានរារាំងដល់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ប្រទេសមួយចំនួន ក្នុងការចូលទៅដល់ និងចាក់ថ្នាំវ៉ាក់សាំងឲ្យកុមារ។ កត្តាភូមិសាស្រ្ត មានផលប៉ះពាល់លើការចាក់ថ្នាំវ៉ាក់សាំង ក្នុងប្រទេសជាច្រើន។ ប្រទេសមួយចំនួនក៏កំពុងជួបការលំបាកក្នុងការផ្តល់ហិរញ្ញវត្ថុ ដល់ការចាក់ថ្នាំវ៉ាក់សាំង ដែលបានជ្រើសរើសដាក់បញ្ចូលក្នុងកម្មវិធីចាក់ថ្នាំវ៉ាក់សាំងរបស់ ខ្លួនផងដែរ។ វាជាការសំខាន់ដែលត្រូវមានមូលនិធិគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ថ្នាំ វ៉ាក់សាំងទាំងនេះ។
អសមត្ថភាពក្នុងការផ្តល់សេវាសុខាភិបាល ធ្វើឲ្យយឺតយ៉ាវដល់វឌ្ឍនភាពសេដ្ឋកិច្ច ហើយការចាក់ថ្នាំវ៉ាក់សាំង គឺជាឧបករណ៍សំខាន់មួយក្នុងការបង្ការករណីឆ្លងជំងឺ និងស្លាប់បាត់បង់ជីវិត។
ពេលវេលាមកដល់ហើយដែលត្រូវវិនិយោគ លើសមភាពដើម្បីធានាបន្តការអភិវឌ្ឍសង្គមកិច្ចនិងសេដ្ឋកិច្ច នៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍។ TK /Bangkok Post
វេជ្ជបណ្ឌិត Samlee Plianbangchang ជានាយកប្រចាំតំបន់ នៃអង្គការសុខភាពពិភពលោក (WHO) នៅអាស៊ី
No comments:
Post a Comment