សកម្មជនដីធ្លីនៅភ្នំពេញ សម្រក់ទឹកប៉ាការៀបរាប់ទុក្ខលំបាក និងភាពអយុត្តិធម៌ក្នុងសង្គមខ្មែរ
ដោយ ថុល ស្រីលក្ខណ៍ និង ស៊ុន ណារិន ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី03 មករា ឆ្នាំ2013 ម៉ោង17:45
បទចម្រៀង «នេះជាកម្មអូន» ដែលប្រជាជនកម្ពុជាទូទៅ ស្គាល់ថា ជាបទ «សាហាវបំផុត ដុតមនុស្សទាំងរស់» ច្រៀងដោយអ្នកស្រីប៉ែន រ៉ន និងលោក ស៊ិន ស៊ីសាមុត តាំងពីទសវត្សរ៍ទី៦០ ដែលរៀបរាប់ពីការធ្វើទារុណកម្មលើស្រ្តីម្នាក់ ដោយការដុតនឹងភ្លើង។ តែបទចម្រៀងនេះ ធ្វើឲ្យសកម្មជនដីធ្លីនៅរាជធានីភ្នំពេញម្នាក់ ដែលជួបប្រទះនឹងការរំលោភយកដី និងរងការចាប់ដាក់ពន្ធនាគារ បានសម្រក់ទឹកស្លាប៉ាកា រាប់រយតំណក់ រៀបរាប់ពីទុក្ខលំបាក និងភាពអយុត្តិធម៌ ដែលកើតឡើងចំពោះខ្លួន និងគ្រួសារ តាមលំនាំភ្លេងបទចម្រៀងនេះ។
បទចម្រៀងនេះ មានចំណងជើងថា «ឈឺចាប់គ្មានយុត្តិធម៌» និពន្ធដោយ អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ឋា ជាសកម្មជនដីធ្លីបឹងកក់ ដែលហ៊ានចេញមុខតវ៉ានឹងការបណ្តេញចេញ។ បទចម្រៀងនេះ ផ្តើមដោយឈឺចាប់អ្វីម្ល៉េះ ស្តាយជាតិនេះអភ្វ័ព រស់គ្មានយុត្តិធម៌។
អត្ថន័យបទចម្រៀង បង្កប់នូវក្តីឈឺចាប់ និងទុក្ខលំបាករបស់សកម្មជនតវ៉ារឿងបញ្ហាដីធ្លីនៅតំបន់បឹងកក់ ដែលមានជម្លោះជាមួយក្រុមហ៊ុន ស៊ូកាកូអ៊ីន តាំងពីឆ្នាំ២០០៧។
ស្តាប់សំឡេង៖
អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ផា ជាអ្នករងគ្រោះម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកដែលត្រូវបានបណ្តេញចេញផ្សេងទៀត ដែលមិនទាន់ព្រមទទួលសំណងពីក្រុមហ៊ុន។ អ្នកស្រីបាននិពន្ធបទចម្រៀងចំនួន៣បទ ពេលដែលអ្នកស្រីជាប់ឃុំឃាំងក្នុងពន្ធនាគារព្រៃស។ ចម្រៀងបីបទនោះ រួមមាន «ឈឺចាប់គ្មានយុត្តិធម៌» «តើថ្ងៃណាទៅទើបមានសេរី» និង «ជីវិតដូចចាបក្នុងទ្រុង»។
បទចម្រៀងទាំងនេះ ត្រូវបានប្រជាសហគមន៍បឹងកក់ ច្រៀងនៅថ្ងៃបុណ្យសិទ្ធិមនុស្ស១០ធ្នូ កាលពីឆ្នាំ២០១២ និងតវ៉ាឲ្យដោះលែងអ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ឋា នៅមុខសាលាឧទ្ធរណ៍។ តែចម្រៀងប៉ុន្មានបទនេះ មិនបានបន្ទន់ចិត្តមន្រ្តីតុលាការ និងមន្រ្តីរដ្ឋាភិបាល ឲ្យជួយអន្តរាគមន៍អ្នកស្រីឲ្យរួចពីការឃុំឃាំងទេ។
វ័យ២៩ឆ្នាំ អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ផា ជាកូនទី៣ នៅក្នុងគ្រួសាដែលមានបងប្អូន៤នាក់។ អ្នកស្រីមានកូនប្រុសម្នាក់ឈ្មោះ លី ហួរ អាយុ៨ឆ្នាំ និងស្វាមីឈ្មោះ លួស សាខន។ បន្ទាប់ពីអាជ្ញាធររាជធានីភ្នំពេញ បានចាប់ខ្លួនសកម្មជនដីធ្លីនៅតំបន់បឹងកក់ចំនួន១៥នាក់ ដាក់ពន្ធនាគារកាលពីថ្ងៃទី២២ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១២ អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ផា ដែលមិនសូវចេញមុខតតាំងជាមួយអាជ្ញាធរ បានប្រមូលផ្តុំប្រជាសហគមន៍ ស្វែងរកអន្តរាគមន៍ និងស្វែងរកដំណោះស្រាយ ដើម្បីឲ្យដោះលែងតំណាងរបស់គាត់មកវិញ។
លោក លួស សាខន វ័យ៥៦ឆ្នាំ ជាប្តីរបស់អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ផា។ សុខភាពរបស់លោកបច្ចុប្បន្ន មិនសូវជាល្អទេ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា កន្លងមក ប្រពន្ធរបស់គាត់ជាស្រ្តីម្នាក់ ដែលមិនសូវក្លាហាន ចេញមុខតវ៉ា តែគាត់បានផ្លាស់ប្តូរនៅពេលជួបបញ្ហាការបណ្តេញចេញនៅតំបន់បឹងកក់។ លោកបានរៀបរាប់បន្តថា ការជាប់ពន្ធនាគាររបស់ប្រពន្ធគាត់ មិនមែនដោយសារមានជម្លោះជាមួយអ្នករត់ម៉ូតូឌុបនោះទេ គឺដោយសារតែគាត់តវ៉ាប្រឆាំងនឹងមន្រ្តីរដ្ឋាភិបាល ទាមទារឲ្យដោះលែងអ្នកបឹងកក់ទាំង១៣នាក់ ឲ្យមានសេរីភាពមកវិញ ៖ "ខ្ញុំយល់តែម្តងក្នុងរឿងការនេះគឺដោយសារប្រពន្ធខ្ញុំគឺជាសម្មជនដីធ្លី តវ៉ានៅក្នុងតំបន់បឹងកក់គេស្អប់ដើម្បីរកលេសនេះ លេសនោះដើម្បីចាប់ប្រពន្ធខ្ញុំដាក់ពន្ធនាគារ ដើម្បីព្រមានដល់អ្នកភូមិបឹងកក់ ក្រោយៗទៀតលែងហ៊ានតវ៉ា"។
អង្គុយលើគ្រែ រនាបឬស្សី ពេលព្រឹកម៉ោងប្រមាណជាប្រាំបី អ្នកស្រី សាបូ សុត វ័យ៥៩ឆ្នាំ ជាម្តាយរបស់អ្នកស្រីយ៉ោម បុប្ផា។ អ្នកស្រី ដំណាលខ្សាវៗពីកូនស្រីជាមួយទឹកភ្នែកផងនោះថា តាំងពីតូចដល់ធំមិនដែលមានបញ្ហាជាមួយអ្នកណានោះទេ។ អ្នកស្រីបន្តថា ការចាប់កូនស្រីរបស់គាត់ពិតជាអយុត្តិធម៌បំផុត ព្រោះកូនរបស់គាត់ជាមនុស្សស្រីទន់ខ្សោយ មិនអាចទៅវាយធ្វើបាបគេនោះទេ ៖ "កូនស្រីខ្ញុំ អត់បានធ្វើកំហុសអី ទាស់ខុសទេ គឺនេះជាគោលគំនិតរបស់អាជ្ញាធរដែនដី ដើម្បីធ្វើបាបគាត់កូនស្រីខ្ញុំ ព្រោះកូនស្រីខ្ញុំជាសកម្មជនដីធ្លី ចេញមុខចេញមាត់ដើម្បីតវ៉ារឿងដីធ្លី"។
អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ផា ត្រូវកម្លាំងរដ្ឋាភិបាលចាប់ខ្លួន នៅថ្ងៃទី៤ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១២ ដោយចោទពីបទប្រើហិង្សាដោយចេតនា មានស្ថានទម្ងន់ទោស និងត្រូវបានកាត់ទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេល៣ឆ្នាំ ដោយពិន័យជាប្រាក់ចំនួន ១០លានរៀល។ បន្ទាប់ពីនោះមក ប្រជាសហគមន៍នៅក្នុងតំបន់បឹងកក់ បានស្វែងរកអន្តរាគមន៍ពីស្ថាប័នជាតិ និងអន្តរជាតិ ឲ្យដោះលែង អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ផា មកវិញ ៖ "ចាប់ប្រជាពលរដ្ឋមកដាក់គុក ដែលគ្មានកំហុស ប្រព័ន្ធតុលាការត្រូវតែកែប្រែឡើងវិញ"។
កាលពីថ្ងៃទី២០ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២ អង្គការលើកលែងទោសអន្តរជាតិ (Amnesty International) អំពាវនាវជាលើកទីពីរឲ្យកម្ពុជាដោះលែងអ្នកស្រីយ៉ោម បុប្ឋា និងសកម្មជនបុរីកីឡា អ្នកស្រី ទឹម សាក់មុន្នី ជាបន្ទាន់ និងគ្មានលក្ខខណ្ឌ។ អង្គការលើកលែងទោសអន្តរជាតិ និយាយថា សកម្មជនដីធ្លីពីរនាក់នោះ ត្រូវតែដោះលែងជាបន្ទាន់ និងគ្មានលក្ខខណ្ឌ។ អង្គការនោះ បន្តថា អាជ្ញាធរកម្ពុជាព្យាយាមបំបិទសំឡេងសកម្មជនដីធ្លីទាំងពីរនាក់ ដែលហ៊ានចេញមុខតវ៉ាសម្រាប់សហគមន៍របស់ពួកគេ។
កន្លងមកកូនប្រុសរបស់អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ផា កុមារា លីហួរ អាយុ៨ឆ្នាំ បានយំរហូតដល់សន្លប់ ពេលតុលាការសម្រេចកាត់ទោសម្តាយរបស់គេ។ កុមារា ដែលកំពុងស្ថិតក្នុងវ័យសិក្សានេះ ទទូចទៅតុលាការឲ្យដោះលែងម្តាយរបស់គេមកវិញ ៖ "ខ្ញុំចង់ឲ្យម៉ាក់ខ្ញុំមកវិញ ខ្ញុំសុំឲ្យតុលាការដោះលែងម៉ាក់ខ្ញុំឲ្យលឿនបំផុត ព្រោះខ្ញុំអត់ម៉ាក់ខ្ញុំអត់បានទេ ខ្ញុំត្រូវការម៉ាក់"។
សកម្មជនដីធ្លី អ្នកស្រី ទេព វន្នី ដែលជាអ្នកចេញមុខតវ៉ា ជាមួយអ្នកស្រីយ៉ោម បុប្ឋា ដែរនោះ មានប្រសាសន៍ថា ពេលគាត់ទទួលបានបទចម្រៀងនេះ ពួកគាត់មានការឈឺចាប់ និងអាណិតអ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ផា។ អ្នកស្រីថា មានតែភាពអយុតិ្តធម៌ និងការឈឺចាប់ទេ ដែលធ្វើឲ្យគាត់អាចនិពន្ធបទចម្រៀងនេះ។ ទោះជាយ៉ាងណា អ្នកស្រីថា អ្នកស្រីនឹងបន្តស្វែងរកអន្តរាគមន៍រហូតមានដំណោះស្រាយ និងការដោះលែង ៖ "តម្លាភាពក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេសជាតិ និងការគោរពសិទ្ធិរស់រានមានជីវិតរបស់ពួកយើង សិទ្ធិលំនៅឋានពួកយើង ហើយដល់ពេលចូលពន្ធនាគារចឹង អ្នកដែលគេប្រព្រឹត្តបទល្មើសគេអត់ចូល បែរជាចូលពួកខ្ញុំ អញ្ចឹងខ្ញុំមានការឈឺចាប់ណាស់"។
ក្នុងនាមជាប្តី ដែលទទួលបន្ទុកលើកូនប្រុសតែម្នាក់ឯង ដោយគ្មានភរិយានៅជាមួយ លោក លួស សាខន មានប្រសាសន៍ថា ប្រពន្ធរបស់គាត់ប្តេជ្ញាហើយថាគាត់នឹងរស់នៅបន្តទៀត ដើម្បីចាំមើលភាពយុត្តិធម៌នៅក្នុងសង្គមកម្ពុជា។ លោកថា ប្រពន្ធរបស់គាត់កំពុងបន្តនិពន្ធបទចម្រៀងបន្ថែមទៀតនៅក្នុងពន្ធនាគារ៕
No comments:
Post a Comment