ពលរដ្ឋ១៥ម៉ឺននាក់ត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញក្នុងរយៈពេលជាង២ទសវត្សរ៍
ដោយ ទេព សុរ៉ាវី
2013-01-18
សមាគមធាងត្នោត បានចេញរបាយការណ៍ស្រាវជ្រាវថ្មីមួយស្ដីពីការផ្លាស់ប្ដូរទីលំនៅថ្មីរបស់ពលរដ្ឋសហគមន៍នៅរាជធានីភ្នំពេញ ចំនួន ៥៤កន្លែង ដោយសារគោលនយោបាយដីធ្លីរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល។
៨-មករា-២០១២៖ អតីតអ្នករស់នៅបុរីកីឡា មកតាំងទីលំនៅថ្មី នៅឃុំភ្នំបាត ស្រុកពញាឮ ខេត្តកណ្ដាល បន្ទាប់ពីត្រូវអាជ្ញាធរក្រុងភ្នំពេញ ប្រើហិង្សាបណ្ដេញចេញពីលំនៅ កាលពីថ្ងៃទី៣ ខែមករា ឆ្នាំ២០១២។
សមាគមនេះរកឃើញថា មានពលរដ្ឋចំនួន ១៥ម៉ឺននាក់ត្រូវបានបណ្ដេញចេញឲ្យទៅផ្លាស់ទីលំនៅឯជាយក្រុង ដែលមានចម្ងាយរហូតជាង ៥០គីឡូម៉ែត្រ ភាគច្រើន ពលរដ្ឋទាំងនោះបានវិលត្រឡប់ចូលក្រុងភ្នំពេញវិញ ដើម្បីសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ។
របាយការណ៍ថ្មីរបស់សមាគមធាងត្នោតចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី១៦ ខែមករា ដែលគូសបញ្ជាក់អំពីការអភិវឌ្ឍទីក្រុងភ្នំពេញ ក្រោមចំណងជើងថា "រឿងនិទាននៃទីក្រុងចំនួនពីរ" និង "ការតាំងទីលំនៅសាជាថ្មីនៃអ្នកសហគមន៍ទីក្រុងភ្នំពេញ" បង្ហាញពីទិន្នន័យដែលរាជរដ្ឋាភិបាលអនុវត្តគោលនយោបាយបណ្ដេញពលរដ្ឋក្រីក្រនៅរាជធានីភ្នំពេញ ឲ្យទៅនៅជាយក្រុងចាប់ពីឆ្នាំ១៩៩០ ដល់ឆ្នាំ២០១១។
ក្នុងទិសដៅអភិវឌ្ឍន៍រាជធានីភ្នំពេញ ពលរដ្ឋក្រីក្រ ១៥ម៉ឺននាក់ រស់នៅក្នុងសហគមន៍ ៥៤កន្លែង ត្រូវបានអាជ្ញាធរបណ្ដេញចេញ ឲ្យទៅរស់នៅតំបន់ដាច់ស្រយាល នៅឯជាយក្រុង។ ការស្រាវជ្រាវរបស់សមាគមធាងត្នោត គូសបញ្ជាក់ថា ទីតាំងផ្លាស់ទៅលំនៅថ្មីរបស់សហគមន៍ទាំង៥៤ នោះ មានសហគមន៍ចំនួន៥ ប៉ុណ្ណោះ ដែលបានផ្លាស់ទីលំនៅឋានចម្ងាយ ៥គីឡូម៉ែត្រពីទីតាំងចាស់។ ក្រៅពីនោះ មានសហគមន៍ខ្លះត្រូវផ្លាស់ទីលំនៅចម្ងាយពី ១៥ទៅជាង ៥០គីឡូម៉ែត្រ។
ប្រធានសម្របសម្រួលកម្មវិធីនៃសមាគមធាងត្នោត លោក អ៊ី សារ៉ុម យល់ឃើញថា ភាគច្រើននៃពលរដ្ឋដែលត្រូវបានបណ្ដេញចេញ មានជីវភាពធ្លាក់ដុនដាបខ្លាំងជាងមុន និងមានខ្លះបានវិលត្រឡប់ចូលរាជធានីភ្នំពេញវិញ ដើម្បីរកការងារធ្វើ ឬមុខរបរសម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិត។ ស្ថានភាពរបស់ពួកគាត់ គឺផ្ទុយពីគោលដៅរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល ដែលផ្លាស់ទីលំនៅឲ្យនៅជាយក្រុង គឺដើម្បីជីវភាពពលរដ្ឋប្រសើរឡើង។
លោក អ៊ី សារ៉ុម៖ «ជីវភាពគាត់មានការធ្លាក់ដុនដាបជំពាក់បំណុលគេ។ អ្នកខ្លះក៏វិលត្រឡប់មករកមុខរបរនៅទីក្រុងវិញ។ នៅទីក្រុង គាត់ធ្លាប់ប្រកបមុខរបរលក់ដូរ ធ្វើសំណង់ ឬក៏ក្រុមហ៊ុន ឬក៏មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល ទៅនោះគាត់ឆ្ងាយមែនទែន»។
ចំពោះកង្វះខាតសុវត្ថិភាពកម្មសិទ្ធិដីធ្លីនៅតែជាបញ្ហានៅទីតាំងថ្មី។ គ្រួសារដែលនៅទីតាំងថ្មី ត្រូវទទួលបានប្លង់ដីកម្មសិទ្ធិស្របច្បាប់ បន្ទាប់ពីបានរស់នៅលើទីតាំងថ្មីរយៈពេល ៥ឆ្នាំ តាមច្បាប់ភូមិបាល។ ប៉ុន្តែមានតែ ១៣ទីតាំងប៉ុណ្ណោះ ដែលផ្លាស់ទីមុនឆ្នាំ២០០៧ បានចុះបញ្ជីដីធ្លីជាលក្ខណៈប្រព័ន្ធ ឬទទួលបានប្លង់ដី។
របាយការណ៍ទាំងពីរគូសបញ្ជាក់ថា "ភាពពិតជាក់ស្តែងដែលការអភិវឌ្ឍទីក្រុងមួយនេះ ផ្តល់ប្រយោជន៍ចំពោះមនុស្សមួយក្រុមតូច ប៉ុន្តែការបំផ្លាញដល់ការរស់នៅសម្រាប់ផលប្រយោជន៍រួមគ្នា គឺមិនមានភាពត្រឹមត្រូវ ឬមិនមាននិរន្តរភាពសម្រាប់ទីក្រុងភ្នំពេញទេ"។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនអាចទាក់ទងសុំការបំភ្លឺពីលោក ឡុង ឌីម៉ង់ អ្នកនាំពាក្យសាលារាជធានីភ្នំពេញ បានទេ នៅថ្ងៃទី១៧ ខែមករា។
នាយកលេខាធិការដ្ឋានក្រុមការងារពិសេសសិទ្ធិលំនៅឋាន លោក សៀ ភារម្យ យល់ឃើញថា ការអភិវឌ្ឍនាពេលបច្ចុប្បន្ន ជាការប្រសើរសម្រាប់អ្នកមានលុយ និងអំណាច ប៉ុន្តែពលរដ្ឋក្រីក្រប៉ះពាល់ខ្លាំងចំពោះការអភិវឌ្ឍដែលគ្មានតម្លាភាព គ្មានការទទួលខុសត្រូវ៖ «ត្រូវតែមានការកែប្រែ ហើយប្រសិនជាគ្មានការកែប្រែទេ គឺប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រហ្នឹងឯង អ្នកដែលរងគ្រោះធ្ងន់ធ្ងរទៅៗ ដោយសារតែការអភិវឌ្ឍដែលមិនមានតម្លាភាព ការអភិវឌ្ឍមិនមានការទទួលខុសត្រូវ ដូច្នេះហើយវាជាវិប្បដិសារីរបស់ជាតិយើងទាំងមូល»។
តាមទិន្នផលប្រមូលដោយបុគ្គលិកសមាគមធាងត្នោត រកឃើញថា ទីតាំងលំនៅឋានថ្មីដែលបង្កើតឡើងនៅកាន់តែឆ្ងាយពីរាជធានីភ្នំពេញ ស្ទើរតែមិនមានសេវាសាធារណៈ កង្វះប្រព័ន្ធហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ផ្លូវថ្នល់ មន្ទីរពេទ្យ សាលារៀន កង្វះបញ្ហាអនាម័យ ការគ្រប់គ្រងសំណល់ កង្វះខាតសេវាកម្មសង្គម និងមិនអាចរកការងារធ្វើសម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិត។
ថ្មីៗនេះ ពលរដ្ឋរស់នៅទីតាំងផ្លាស់ទីលំនៅថ្មី កំពុងត្រូវចំណាយការបង់ថ្លៃភ្លើងឯកជនច្រើនជាង ៤ដង និងច្រើនជាងរហូតដល់ ១៦ដងសម្រាប់ចំណាយលើការបង់ថ្លៃទឹកឯកជន ឬទឹកទិញគេ៕
No comments:
Post a Comment